اجرای استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی «آی.اف.آر.اس»* (IFRS) به معنای افزایش شفافیت و پاسخگویی در صورت های مالی شرکت ها، بیمه ها و بانک ها و رفع بن بست هایی مانند «دریافت حقوق های نامتعارف» و «سودهای موسوم به سودهای کاغذی» است.

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری آنلاین،سازمان حسابرسی کشور در پی رفع تحریم ها، همه شرکت هایی را که سازمان بورس و اوراق بهادار مشخص کرده، به اجرای استانداردهای آی.اف.آر.اس ملزم کرده است.
الزام تهیه صورت های مالی تلفیقی براساس استاندارهای گزارشگری مالی از آغاز امسال به اجرا درآمد و بانک ها برای نخستین بار به ارایه گزارش طبق آی.اف.آر.اس در مجامع بانکی مکلف شدند.
این اتفاق بی سابقه به معنای افزایش شفافیت و پاسخگویی در صورت های مالی شرکت ها، بیمه ها و بانک ها و رفع بن بست هایی مانند «دریافت حقوق های نامتعارف» و «سودهای موسوم به سودهای کاغذی» است.
از سوی دیگر، همسان سازی زبان گزارشگری مالی با دنیا سبب تسهیل در جذب سرمایه گذاری خارجی و جلب اطمینان فعالان اقتصادی بین المللی برای حضور در بازار ایران و همکاری با شرکای بالقوه داخلی می شود.

** چرا استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی؟
«جذب سرمایه گذاری خارجی» کلیدی ترین عبارت در استفاده از فرصت «اقتصاد بدون تحریم» برای ایران بود؛ تاجایی که سیاستگذاران کشور در تدوین لایحه برنامه ششم توسعه سهمی 22 درصدی برای آن در تامین منابع دستیابی به رشد اقتصادی هشت درصدی در نظر گرفته اند اما آنچه تحقق این اهداف را چالش برانگیز می کند، فقدان زیرساخت های لازم برای جذب سرمایه های خارجی است.
بر اساس آخرین رتبه بندی سازمان بین المللی شفافیت، ایران در جایگاه یکصد و سی ام ایستاده است که گرچه نسبت به سال پیش 6 پله صعود کرد اما همچنان از وضعیت نامناسب کشور ما در شفافیت حکایت می کند. رتبه های نازل در رده بندی های جهانی در کنار اطلاعات مبهم و غیرشفاف از وضعیت شرکت ها و فعالیت اقتصادی، حضور در اقتصاد ایران را برای سرمایه گذاران خارجی به عملی پرریسک تبدیل کرده است.
یکی از عناصر مهم در ارزیابی های اقتصادی، ریسک اطلاعات است که با کیفیت و اطلاعات و گزارش های مالی مرتبط است.
در ایران گرچه سال هاست سازمان حسابرسی کشور وظیفه رسیدگی و شفاف سازی حساب های شرکت ها را برعهده داشته اما هرآنچه انجام می شده است براساس استانداردهای ملی بود و با استاندارهای بین المللی گزارشگری مالی فاصله زیادی داشته است.
پذیرش آی.اف.آر.اس به معنای همسان سازی بین المللی در راهبری شرکت ها، حسابرسی، استانداردهای اخلاقی و سازوکارهای نظارتی و در نهایت شفافیت بیشتر است؛ اقدامی که تاکنون 147 کشور در جهان آن را انجام داده اند و ایران از کشورهای همسایه مانند پاکستان، ترکیه، کویت و عمان جا مانده است.
اما چرا در ایران با وجود پیامدهای مثبتی همچون افزایش شفافیت، تقویت پاسخگویی و مشارکت در کارایی اقتصاد که پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی می توانست به همراه داشته باشد، پیش از این اجرا نشده است؟
اطلاعات و گزارش های مالی ایران تاکنون برپایه استانداردهای ملی صورت می گرفت و وظیفه حسابرسی شرکت ها را سازمان حسابرسی و انجمن حسابدارن خبره ایران برعهده داشت اما نسخه بین المللی آن که در 147 کشور در حال اجراست، براساس استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است.
IFRS، نام اختصاری استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، مجموعه ای از استانداردهای حسابداری است که هیات استانداردهای حسابداری بین المللی (آی.آ.اس.بی-IASB) تدوین می کنند.
هیات استانداردهای حسابداری بین المللی یک نهاد مستقل در لندن با 15 عضو از کشورهای مختلف است. این نهاد کار خود را در سال 2001 آغاز کرد و پایه‌گذاری اصلی این هیات، شرکت‌های بزرگ حسابداری، موسسه های مالی خصوصی و شماری از سازمان‌های حرفه‌ای در زمینه حسابداری بودند.

** مزایای دستیابی به زبان مشترک حسابرسی
با پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، یک شرکت می‌تواند صورت‌های مالی خود را با اصول مشابه به شرکت‌های رقیب خارجی ارایه کند.
همچنین بکارگیری این استانداردها می‌تواند برای شرکت‌هایی که قصد افزایش سهم سرمایه خارجی در سبد سرمایه ای خود را دارند، سودمند باشد؛ به عبارت دیگر این قابلیت ضرورت پذیرش این استانداردها برای ایران را ثابت می کند.
برای کشوری که دیگر مانعی مانند تحریم ها بر سر راه مراودات تجاری و اقتصادی بین المللی و حضور در بازار جهانی ندارد، مهیاسازی محیط کسب و کار داخلی و ایجاد شفافیت برای جلب اطمینان سرمایه گذار خارجی یک اصل ضروری است و پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، اطمینان بخشی و ایجاد انگیزه برای حضور آنها در بازارهای داخلی را سرعت می بخشد.
از سوی دیگر، با استفاده از استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی جزییات همه معاملات بانک ها، شرکت های بیمه و موسسه های اعتباری افشا می شود که به تبع آن حقوق همه اعضای هیات مدیره و مدیران عامل همه بانک ها، شرکت های بیمه و موسسه های اعتباری مشخص شده و این به معنای پایان شکل یری پدیده هایی مانند «حقوق های نامتعارف» است.
با آی.اف.آر.اس همه مسوولان بانک ها، بیمه ها و موسسه های اعتباری موظف می شوند هر نوع پاداش و دریافتی دیگری را که از هر محلی دارند، افشا کنند. جالب اینکه در این مسیر جزییات معامله با اقوام و نزدیکان مدیرعامل و اعضای هیات مدیره نیز در امان نیست و همگی در ریز گزارش ها ثبت می شود.

** اقدام های انجام شده برای اجرا
تا یک سال پیش به دلیل وضع تحریم ها امکان ترجمه و بهره برداری از استاندارهای بین المللی گزارشگری مالی وجود نداشت اما با رفع تحریم ها و طبق اعلام سازمان حسابرسی، همه استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی ترجمه شد، توافقنامه مربوط به اخذ حق مولف (کپی رایت) به تصویب رسید و مترجم‌ها به بنیاد استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی معرفی شدند.
سازمان حسابرسی مهمترین اهداف این توافق را در چند عنوان مطرح کرده است: تسهیل در جذب سرمایه‌های خارجی، ورود شرکت‌های ایرانی به بازارهای بین‌المللی بورس و اوراق بهادار و ایجاد امکان قابلیت مقایسه با موسسه های بین‌الملل.
سازمان حسابرسی گام‌‌‌های نخست را برای پذیرش این استانداردها در شرکت‌‌‌های خاص برداشته و پس از نشست ترجمه متنی خاص، ترجمه انجام شده به تایید بنیاد رسیده است.
اکنون در درگاه این بنیاد صفحه‌ای به نام ایران باز شده و اطلاعات مربوط به ایران، توافقنامه و ... در آن نوشته شده است.
به هرحال براساس تصمیم مراجع سازمان حسابرسی و تهیه صورت‌های مالی تلفیقی برخی از شرکت‌ها، همه بانک‌ها و موسسه های مالی و اعتباری و بیمه های دولتی و غیر دولتی، از آغاز سال 1395 برای شرکت‌هایی که سازمان بورس و اوراق بهادار تعیین می‌کند، الزامی است و تهیه این گزارش ها برای سایر ناشران بزرگ ثبت شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار که توسط این سازمان تعیین می‌شود، از آغاز سال 1396 الزامی می شود.
با توجه به ویژگی هایی که از استاندارهای بین المللی گزارشگری مالی برشمردیم، می توان به جرات گفت با پیاده شدن این استانداردها در سیستم حسابرسی کشورمان، دیگر نه کتمان درآمد دولتی ها روبرو می شود و نه حجم فعالیت اقتصادی از فیلترهای حسابرسی در امان می ماند.
همچنین تصویر محیط کسب و کار کشور برای سرمایه گذار خارجی شفاف تر و ایمن تر ترسیم می شود که این کلیدی ترین ابزار برای پس گرفتن سهم ایران از اقتصاد جهانی است.
-----------------------------------
* تارنمای وزارت امور اقتصادی و دارایی