ناآشنایی عموم مردم با بازار سرمایه به عاملی تبدیل شده که بخش عمده ای از خیرین کشور که به جامعه سنتی وابستگی دارند از ورود به صندوق های نیکوکاری اجتناب کنند.

 

 

ناآشنایی عموم مردم با بازار سرمایه به عاملی تبدیل شده که بخش عمده ای از خیرین کشور که به جامعه سنتی وابستگی دارند از ورود به صندوق های نیکوکاری اجتناب کنند.

 مدیرعامل شرکت مشاور سرمایه گذاری آوای آگاه با بیان مطلب فوق در خصوص جایگاه صندوق های نیکوکاری در کشور گفت: صندوق های نیکوکاری در کشور به دو دلیل اصلی برای عموم مردم و مشخصاً افراد نیکوکار معرفی نشده در نتیجه جایگاهی که شایسته آن باشد در عرصه امور خیریه به دست نیامده است.

محمد طحانی درباره این دو عامل گفت: یک عامل اصلی کوچک بودن بازار سرمایه است. از آنجایی که فعالان این بازار به نسبت کل جامعه جمعیت کمتری هستند، همین امر باعث معرفی نشدن این صندوق ها شده است. عامل دیگر به خود جامعه نیکوکاری برمی گردد، از آنجایی که این قشر عموماً قشر سنتی جامعه هستند اساساً با سبک و سیاق کمک به صندوق های نیکوکاری کنار نمی آیند.

این کارشناس ارشد بازار سرمایه با اشاره به تلاش هایی که برای معرفی صندوق های نیکوکاری انجام شده است، اظهار داشت: صندوق های نیکوکاری با هدف مشخص شدن جامعه هدف نیکوکاری و نوع نیکوکاری طراحی شد است اما این میزان دقت هم نتوانست تأثیر چشم گیری در معرفی این صندوق ها به جامعه نیکوکار بگذارد.

او با اشاره به رکن اجرا در این صندوق ها افزود: در این صندوق ها هم باید افراد نیازمند صریحاً مشخص و معرفی شوند و هم مشخص شود کمک ها به طور دقیق برای چه موردی جمع آوری شده است. رکن اجرا تمام این موارد را پیگیری می کند تا خطا و اشکالی صورت نگیرد.

مدیرعامل شرکت مشاور سرمایه گذاری آوای آگاه دراینباره توضیح داد: به عنوان مثال در یک صندوق برای کودکان بی سرپرست بهزیستی تعیین می شود هزینه تحصیلی کودکان دبستانی از طریق این صندوق تأمین شود. بدین ترتیب هیچ فردی جز این کودکان از درآمدهای صندوق استفاده نمی برد علاوه بر این هیچ هزینه جز هزینه تحصیل کودکان دبستانی نباید از درآمدهای صندوق تأمین شود.

طحانی در ادامه خاطرنشان کرد: صندوق های نیکوکاری علاوه بر این نظم و دقت که فراتر از هرگونه موسسه خیریه است امکانات ویژه ای را هم برای نیکوکاران طراحی کرده تا افراد مختلف با هر سطح و میزان تمایل به فعالیت نیکوکاری بتواند از این فرصت خداپسندانه بهره ببرند.

او درباره آپشن دار کردن خدمات صندوق های نیکوکاری گفت: برای شکل گیری اعتماد و اطمینان خیرین به صندوق های نیکوکاری تصمیم گرفته شد این صندوق ها امتیازات و خدمات مختلفی را در دل خود داشته باشند به عنوان نمونه فردی می خواهد اصل پولش برای خودش باشد و فرع آن را ببخشد یا اینکه اصل پول برای خودش باشد سود تا 15 درصد هم برای خودش باشد و مازاد سود 15 درصد را ببخشد. در صندوق های نیکوکاری گزینه ها و انتخاب های متعددی در اختیار افراد با سطوح مختلف نیکوکاری تعریف شده است.

این کارشناس بازار سرمایه درباره حمایت ارگان ها و نهادها از صندوق های نیکوکاری گفت: تا کنون 7- 8  صندوق نیکوکاری برای موارد مختلف راه اندازی شده است اما هیچ کدام تا کنون به طور قابل قبولی از طرف مردم و نهادها حمایت نشده اند.

او گفت: صندوق نیکوکاری که شرکت ما طراحی کرد به پیشنهاد سازمان بهزیستی بود. سازمان بهزیستی دغدغه داشت که پول هایی که وارد این سازمان می شود، خرج روزمره نیازمندان شود و به درستی مورد مدیریت قرار نگیرد. برای همین پیش ما آمدند و گفتند با وجود پتانسیلی که بورس دارد این مبالغ در قالب صندوق به شما داده شود تا با حفظ اصل پول سود این پولها صرف مخارج بهزیستی شود بدین ترتیب هم باقیات و صالحات برای افراد نیکوکار می شود هم بهزیستی می تواند برای سالیان سال از سود کمک ها بدون دست خوردن به اصل پول بهره مند شود.

طحانی ادامه داد: اما با وجود تلاش سازمان بهزیستی و برگزاری چندین مراسم و گردهمایی برای معرفی این صندوق و کارکردهای آن در شهرهای مختلف اما هیچ کدام از افرادی که بانی جمع شدن چندین میلیارد پول به بهزیستی شدند حاضر به پول ریختن در این صندوق نشدند و در نهایت بهزیستی مجبور شد خودش مبلغی را در حساب صندوق بریزد که صندوق بدون پول نماند.

مدیر عامل شرکت مشاور سرمایه گذاری آوای آگاه در بخش پایانی گفتگو با سنا با تأکید بر بی اعتمادی مردم به این صندوق ها گفت: این در حالی است که پولی حلال تر از پول بازار سرمایه که از دل تولید حاصل می شود وجود ندارد و در عین حال هیچ شبکه و موسسه خیریه ای به قدر صندوق های نیکوکاری تحت نظارت نیست.

او با اشاره به نظارت دقیق سازمان بورس بر این صندوق ها گفت: علاوه بر نظارت دقیق سازمان بورس این صندوق ها دارای حسابرس هستند و باید حساب و کتاب صندوق ها را شفاف اعلام کنند.

طحانی با بیان اهمیت این صندوق های نیکوکاری گفت: برای اینکه این صندوق ها جایگاه خود را در بین خیرین و نیکوکاران کشور پیدا کند باید کار فرهنگی بسیار قوی و در عین حال مداوم صورت بگیرد و گرنه بخش خصوصی مانند شرکت های مشاور سرمایه گذاری به تنهایی نمی توانند از پس این کار بر بیایند.