با توجه به کاهش ارزش پول ملی به نصف ضرورت اقدام برای جلوگیری از نوسانات بیشتر و تحت الشعاع قرار گرفتن زندگی مردم بیش از پیش احساس می شود.

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری آنلاین،بسیاری از کارشناسان سه برابر شدن حجم نقدینگی را عامل اصلی در نوسانات بازار می‌دانند که به سمت هر بازاری حرکت میکند چون سیل با نقش تورمی خود آن را نابود می کند.

برخی از سیاستهای پولی و بانکی که به این وضعیت دامن زد افزایش سود بانکی بود در مواردی که در زمان هایی به 20 درصد نیز رسید. چنین اقداماتی حجم نقدینگی را در کشور نسبت  به دولت دهم  سه برابر کرد.

افزایش سه برابری نقدینگی یعنی چه؟ عبارت دیگر سه برابر شدن نقدینگی کاهش قدرت خرید یعنی اگر تا سال 92،  1000 تومان درآمد داشتید الان با تورمی که ایجاد کرده قدرت خرید سیصد تومان شد چراکه به تبع افزایش نقدینگی افزایش تقاضا به وجود می‌آید و با افزایش تقاضا و کمبود عرضه قیمتها افزایش پیدا می‌کند.  چنین وضعیتی به شدت در به وجود آمدن شکاف طبقاتی مؤثر واقع می‌شود؛ زیرا  شخصی که پولش را در بانک گذاشت و سود بیست و پنچ درصدی لوتوس فلان بانک را دریافت کرد که ضرر نکرد اما شخص کارمند و کارگری که درآمد ثابت ماهیانه دارد و آنچنان پولی برای سرمایه‌گذاری نیز ندارد از وضعیت فعلی با کاهش 50 درصدی قدرت خرید خود ضرر می‌کند. یعنی یک سیاست اشتباه دو سوم حقوق ماهیانه مردم را از بین برد!

یکی دیگر از اقدامات دیگر بانک مرکزی که به شدت به فاصله طبقاتی  دامن زد پیش فروش سکه بود  چرا که اکثر مردم که از طبقه کارمندان و کارگران زحمت کش هستند فرصت، درآمد یا  قدرت ریسک کمتری  برای سرمایه‌گذاری با پیش خرید سکه را دارند بنابراین اقشار خاصی به سمت پیش خرید کلان سکه می‌روند اما دولت با پیش فروش سکه،‌ سکه 4 میلیونی را 2 میلیون فروخت که این اقدام اصلا توجیه اقتصادی ندارد؛ زیرا اگر به عنوان یک شخص حقیقی به بانک مرکزی نظاره کنیم؛‌ یک انسان عاقل چه زمانی جواهرات و سکه درخانه و صندوق خود را  بفروش می‌رساند؟  این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که نیازی شدیدی به پول آن داشته باشد یعنی بخواهند خانه بخرد یا زمانی که  بخواهد آن را تبدیل به احسن کند. حال انسان  عاقل چه زمانی و چرا  مال وجواهراتش را در حراجی می فروشد ؟

اکنون این سؤال مطرح می‌شود که دولت و بانک مرکزی به چه دلیل طلا  و ارز ذخیره را زیر قیمت به فروش رسانده است؟ حراجی زمانی می‌باشد که نگهداری مال میسر نیست  مثلا  بازار در حال تعطیل شدن  است مثل میوه فروشها که در شب میوه‌های خود را حراج می‌کنند یا یخ فروشها که حداقل اصل مالش به خودش بازگردد.

بسیاری از این اقدامات توجیهش این است که حجم نقدینگی در کشور بالا است و برای اینکه اقتصاد کشور از شر آن راحت شود مجبور به این اقدامات هستیم و برخی اعتقاد دارند که اکنون حجم بالایی از ارز و سکه ذخیره شده در خانه ها وجود دارد که اگر آنها روانه بازارشود به ثبات ارزی کمک می کند.

یک راه حلی در این زمینه به نظر می‌رسد مفید واقع شود این است که به علت یابی این بپردازیم که چرا مردم سرمایه خود را به سکه و ارز تبدیل می‌کنند یکی از مهترین مواردی که این اتفاق را صورت می‌دهد ترس مردم از کاهش ارزش پول خود است. حال اگر بتوانیم با اقدامی ارزش پول مردم را تضمین حفظ کنیم شاید بسیاری از سکه‌ها و ارزهای خانگی روانه بازار شود.

در این زمینه پیشنهادی که به نظر می‌رسد خلق یک پول جدید با نام جدید هم عرض با  ریال است که ارزش واحد مثلا معادل یک گرم طلا داشته باشد یعنی ارزش هر یک واحد از این پول جدید معادل یک گرم طلا باشد و تشکیل این واحد پول جدید در تحت اشراف یک شورای معتمد مردم باشد مثلا یک شورای 9 نفره با حضور نمایندگانی از سوی مقام معظم رهبری،‌ مجلس شورای اسلامی و بانک مرکزی باشد که مردم بتوانند به آن اعتماد کنند و معادل هر یک گرم طلایی که به پشتوانه این صندوق وجود دارد این صندوق به انتشار اسکناس جدید اهتمام بورزد و از آن تخطی نکند یعنی واقعا اگر کسی یک واحد پولی خود را خواست به این صندوق تحویل بدهد بتواند یک گرم طلا دریافت کند و با افزایش پشتوانه طلا یا ارز این صندوق به افزایش انتشار پول بپردازد. تعیین حقوق کارمندان،‌ کارگران نیز بر اساس این پول باشد که با کاهش ارزش پول دچار صدمه نشوند.

چشم انداز این صندوق می‌تواند با توسعه خود  کشورهای همسایه را نیز در برگیرد چون ایران کشور با ثبات به لحاظ سیاسی امنیتی است و اگر به لحاظ اقتصادی نیز ثبات آن تضمین شود بسیاری از کشورهای همسایه نیز برای ذخیره دارایی خود علاقمند به سرمایه‌گذاری در ایران می‌شوند.