صندوق‌های سرمایه‌گذاری شفافیت بالایی دارند

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری آنلاین،سعید اسلامی بیدگلی در مورد کارکرد و اهمیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بورس گفت: اساسا صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بورس تفاوت‌های جدی با ابزارهای پولی که بویژه در شبکه پولی کشور طی دهه‌های گذشته تبلیغ شده‌اند، دارند و آن شفافیت بسیار بالای این صندوق‌ها است. به طوری که ارزش خالص دارایی آنهایی که قابل معامله هستند در هر دو دقیقه و غیر قابل معامله‌ها هر روز اعلام می‌شود و سرمایه‌گذار می‌تواند واحدهای سرمایه‌گذاری خود را با ارزش خالص دارایی‌ها خریدوفروش کند.

وی ادامه داد: البته ریسک‌های جاری در بازار سرمایه و اقتصاد کشور بر صندوق‌ها نیز حاکم است که بخشی از آن به وسیله مدیریت ریسک کنترل می‌شود. اما به هر حال ریسک‌های کلی بر آنها حاکم است، یعنی در صورت سقوط ناگهانی بازار سرمایه، ارزش بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری که دارایی آنها عمدتا اوراق بهادر قابل معامله هستند، نیز سقوط خواهد کرد.

این کارشناس بازار سرمایه در توضیح ضامن نقدشوندگی این صندوق‌ها گفت: صندوق‌هایی که در بورس اوراق بهادار پذیره‌نویسی و معامله می‌شوند ارکان متفاوتی دارند که برخی از این ارکان اجباری و برخی دیگر اختیاری هستند. ضامن نقدشوندگی عملا به این مفهوم است که نهاد تضمین کننده در صورت فروش از سوی صاحب واحد سرمایه‌‌گذاری آن را براساس قیمت اعلامی در تابلوی بورس خریداری کند و پول آن ظرف 48 ساعت توسط ضامن پرداخت خواهد شد و به نوعی مشکل نبود مشتری که در فروش سهام مشاهده می‌‌شود را برطرف می‌کند.

اسلامی بیدگلی در مورد استقبال از این صندوق‌ها گفت: در ابتدای راه‌اندازی صندوق‌ها مشکل عدم شناخت وجود داشت اما خوشبختانه در دوره‌ای میان عموم رایج شده بود. البته بنده توصیه می‌کنم سرمایه‌گذارن غیرحرفه‌ای از طریق این صندوق‌ها وارد بازار شوند، چون پشت این صندوق‌ها یک تیم حرفه‌ای، قوانین و دستورالعمل‌های جدی وجود دارد. مثلا این صندوق‌ها حق ندارند تمام سرمایه را در یک شرکت خاص سرمایه‌گذاری کنند و دارای یک تنوع‌بخشی هستند.

وی افزود: کارکرد این صندوق‌ها مرتبا به سازمان بورس اوراق بهادر، کانون نهادهای سرمایه‌گذاری و چند نهاد ناظر دیگر گزارش می‌شود و برخی ریسک‌های قابل کنترل نیز مدیریت می‌شود. در ضمن وقتی سخن از بانک محور بودن اقتصاد کشور است، منظور وجه سیاست‌گذاری و تامین مالی نیست بلکه این است که شناخت مردم از ابزارهای شبکه پولی بیشتر از ابزارهای بازار سرمایه است که یکی از دلایل عدم توسعه بازار سرمایه نیز مربوط به این موضوع است، در مجموع استقبال از این صندوق‌ها در ابتدا رشد خوبی داشت اما به جایگاه مطلوب نرسیده است.

این اقتصاددان با اشاره به نقش این صندوق‌ها در جذب نقدینگی اقتصاد گفت: به نظرم توسعه این صندوق‌ها و کلاً ابزارهای مالی یکی از ملزومات کشیدن نقدینگی به بازار سرمایه است و خود این صندوق‌ها بخشی از این سازوکار هستند. اما وجود ابزارهای مالی مختلف که طیف مختلفی از سرمایه‌گذاران با درجات متنوع ریسک پذیری را پوشش دهد در این روند تاثیرگذار است.

وی تاکید کرد: زمانی که سرمایه‌گذار حس کند یک تیم حرفه‌ای مدیریت در پشت این ابزارها است کمک فراوانی در راستای جلب اعتماد عمومی و در نتیجه جذب نقدینگی خواهد داشت. البته نباید فراموش کرد که مثلا جهش‌های روی داده در نرخ‌ها را با توسعه بازار سرمایه در طی ده روز جبران کنیم و این فکر صحیحی نیست که اعتماد 40 ساله مردم به سیستم بانکی را در طی چند روز به سمت بازار سرمایه جلب کنیم.

اسلامی بیدگلی در مورد رقابت سیستم بانکی و بازار سرمایه گفت: شاید از نظر جذب نقدینگی باهم رقابت داشته باشند اما به لحاظ توسعه‌ای اینگونه نیست و این برخلاف ادبیات رایج است که بازار سرمایه را رقیب بازار پول می‌داند. هریک از این بخش‌ها کارکرد خاص خود را دارند، اتفاقا زمانی که از کارکرد خود خارج شوند، آسیب‌زا خواهند بود همانطور که از آسیب‌های شبکه پولی را در یک دهه گذشته آگاه هستیم.