یک کارشناس حوزه کار، ساخت و ساز مال‌ها و مرکز خریدهای تجاری را به منزله کارآفرینی ندانست و گفت: منابع بانک‌ها به جای لوکس‌سازی باید به سمت تولید و اشتغال برود، چرا که تنها راه حفظ امنیت شغلی و پایداری بنگاه‌های اقتصادی، تقویت تولید است.

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری آنلاین، علی اکبر لبافی اظهار کرد: موافق پدیده مال سازی نیستم و نگاه من در این زمینه تولیدی است. حل این مشکل مستلزم اختصاص تسهیلات ارزان قیمت به واحدهای تولیدی و فراهم کردن بستر کاهش هزینه‌های تولید است تا از این طریق مشکل کارگر و کارفرما حل شود.

در فرایند ساخت مال‌ها نوآوری وجود ندارد

وی ادامه داد: مال‌ها و هایپرها را موجب کارآفرینی نمی‌دانم، چون وقتی از کارآفرینی صحبت می‌کنیم، باید یک ایده نو و خلاقیت پشت آن وجود داشته باشد. در فرایند ساخت و ساز مال‌ها و مراکز بزرگ خرید، کدام نوآوری و خلاقیت نهفته و چه ارزش افزوده و تجاری سازی دیده می‌شود که آن را کارآفرینی قلمداد کنیم؟

این کارشناس حوزه کار، تنها راه نجات از بحران‌های اقتصادی و عبور از وضعیت موجود را راه افتادن تولید دانست و گفت: اگر می‌خواهیم وضعیت اشتغال، پایداری بنگاههای اقتصادی و امنیت شغلی نیروهای فراهم شود باید تولید را تقویت کنیم. سوق دادن منابع به سمت ساخت مال‌ها که ماهیتی غیر تولیدی دارد و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد، صحیح نیست.

لبافی متذکر شد: با توجه به آنکه در این مراکز بزرگ سرمایه‌گذاری‌های تجاری بالایی اتفاق می‌افتد، اجناسی که عرضه می‌شود تولید داخلی نیست و اکثر محصولات آنها خارجی است و این توجیه که اگر در یک جا و مکان لوکس، کالا عرضه کنیم میزان مصرف را بالا بردیم اشتباه است؛ چون هزینه اداره و نگهداری و مصرف انرژی در مال‌ها و مراکز بزرگ تجاری بالا است، ضمن آنکه مردم هم قدرت خرید بالایی ندارند و ممکن است نیاز خود را با توجه به افزایش هزینه‌ها از دستفروشی یا مکان‌هایی که هزینه کمتری برای ارائه خدمات دارند تامین کنند.

همه مردم نمی‌توانند از مال‌ها خرید کنند

وی تصریح کرد: مال‌ها و مجتمع‌های بزرگ تجاری مشتریان خاص خود را دارند و نمی‌توان انتظار داشت عموم مردم از آنها استقبال کنند؛ مگر آنکه قیمت‌هایی که در آنها ارائه می‌شود با دخل و خرج و هزینه‌های زندگی مردم همخوانی داشته باشد.

این کارشناس حوزه کار درعین حال سوق یافتن منابع بانک‌ها به سمت و سوی ساخت و ساز مال‌ها و مراکز خرید تجاری که ماهیتی غیرتولیدی دارند را مورد انتقاد قرار داد و گفت: متاسفانه بهترین و شیک‌ترین ساختمانها در کشور ما متعلق به بانک‌ها است و سرمایه‌های عظیم به جای آنکه در تولید خرج شود از برج‌های بزرگ سر درمی آورد، در حالی که باید در اختیار بنگاه‌های تولیدی و برندهای داخلی باشد، لذا طبیعی است که منابع بانک‌ها به سمت تولید نرود، چون هزینه تمام‌شده نگهداری پول در کشور ما بالا است و برای بازگرداندن منابع بانکی فشار بسیاری روی بنگاه تولیدی است.

 بسیاری از کارآفرینان تزریق منابع بانکی و هزینه‌های هنگفت برای ساخت مال‌ها را مورد انتقاد قرار داده و بر ضرورت هدایت منابع بانکی در شرایط اقتصادی موجود به سمت و سوی تولید تاکید کرده بودند؛ این در حالی است که برخی کارشناسان ساخت و ساز مال‌ها و مراکز تجاری از این دست را به شرط آنکه به کاهش هزینه‌های تولید و توزیع و رضایت مصرف‌کننده نهایی منجر شود، مفید و قابل توجیه می‌دانند.