لژیونر هندبال ایران می‌گوید که در سال‌های اخیر مشکلات زیادی در اردوهای تیم ملی وجود داشته که سبب شده است فعلاً ترجیح دهد به اردوی تیم ملی نرود، البته او امیدوار است شرایط درست شود و دوباره بتواند در تیم ملی ایران بازی کند.

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری آنلاین،سعید برخورداری ، در مورد عدم حضورش در اردوی تیم ملی هندبال اظهار کرد: به نظرم من که نمی‌توانم ادعایی برای حضورم در تیم ملی داشته باشم، چون تیم ملی ایران به حضور یک شخص نیاز ندارد. من این را قبول دارم و هرگز نخواستم این ادعا را داشته باشم، هیچ گاه هم بازیکن حاشیه سازی نبودم. معتقد هم هستم که اکنون که ورزش ما در مقام مقایسه قرار گرفته باید شرایطی فراهم شود تا هندبال چهره خوبی داشته باشد. در مورد اردو نرفتنم مسائل زیادی هست که به مرور زمان دست به دست هم داده و دلسردی‌هایی باعث شده که فعلاً به این نتیجه برسم در اردوی تیم ملی حاضر نشوم.

وی ادامه داد: این نرفتن من بحث فدراسیون اکنون نیست. من از سال ۲۰۰۹ در تیم ملی هندبال ایران بازی کردم و تقریباً جز مدالی که در سال ۲۰۰۶ برای تیم ایران کسب شد در همه مدال‌های تیم ملی هندبال، دروازه بان بودم. خدا را شکر عملکردم تا زمانی که در تیم ملی بازی کردم خوب بوده است. مربیان و خودم راضی بودیم، اما چند سالی است که متأسفانه تیم ملی شرایط خوبی ندارد. این شرایطی که می گویم از لحاظ بی احترامی‌ها، بازی‌های ملی، تغییر کاپیتان تیم ملی در یک مقطع زمانی و چیزهای دیگر است. این مسائل چیزهایی است که به مرور زمان فرد را اذیت می‌کند. این‌ها چیزی است که در ذهن و قلب من هست و همیشه در کارنامه ورزشی‌ام به عنوان یک خاطره بد خواهد ماند.

لژیونر هندبال ایران افزود: اینکه در اردوی تیم ملی یک عده روی زمین بخوابند و تخت نداشته باشند، باید با یک پرس قرمه سبزی به مقدماتی جام جهانی بروند یا هزینه جزئی برای ایاب ذهاب نداشته باشند اذیت کننده است. هرچند این‌ها مربوط به گذشته است اما من سعید برخورداری وقتی این‌ها را به یاد می آورم خیلی ناراحت می‌شوم. از طرفی بعد از اینکه به مسابقات انتخابی جام جهانی همراه تیم نرفتم هیچکس از مربی گرفته تا فدراسیون و.. با من تماسی نگرفت. در حالی که من به شخصه برای همه احترام قائلم. تا اینکه پستی منتشر کردم که به اردو نمی‌روم. بعد از آن یکی دو نفر با من تماس گرفتند که به اردو بروم. من اگر به جایی رسیدم همه و همه تلاش خودم بوده، هیچ گاه هیچ کسی من را حمایت نکرده است. ولی همه این موضوعات باعث می‌شود بازیکن دلسرد شود و در کشور خودش احساس غریبگی کند.

برخورداری گفت: بعد از ۶ ماه حضور در کشوری مثل اسپانیا در مجله مارکا که پر تیراژترین مجله دنیا است از من مقاله می‌زنند، به عنوان یک ایرانی به من ارزش و اعتبار می‌دهند، این‌ها برای من انگیزه می‌شود اما در کشور من اینها نیست و همه چیز دست به دست هم می‌دهد که دلسرد شویم. خدا را شکر با یک تیم خوب و باسابقه اسپانیایی سه ساله قرارداد بستم و شرایطم هم خیلی خوب است، لیگ اسپانیا جزو سه لیگ برتر هندبال اروپا است، چیزی که همیشه دنبال آن بودم. مدتی لژیونر شدنم به تعویق افتاد چون باید به خدمت سربازی می‌رفتم اما به محض اینکه تمام شد توانستم به هدفی که داشتم برسم.

او یکی از دلایل نرفتنش به تیم ملی را آسیب دستش عنوان کرد و گفت: از طرفی در طول فصل پیش یک شکستگی هم در استخوان کف دستم رخ داد. در طول لیگ به دلیل اهمیت بازی‌ها با محافظ بازی کردم تا توپ به دست من برخورد نکند. اکنون هم دکتر از من خواسته که تا تمرینات لیگ باشگاهی ام که حدود یک ماه و نیم دیگر آغاز می‌شود مراعات کنم تا کاملاً دستم بهبود پیدا کند. همه اینها دست به دست هم داد که در این اردوی تیم ملی حضور نداشته باشم. امیدوارم تیم ملی ایران در بازی‌هایی که پیش رو دارد، نتیجه خوبی بگیرد و سربلند باشد. ان شاءالله بتوانیم بعد از مدت‌ها به میان چهار تیم برتر آسیا صعود کنیم. هدف بعدی هم مقدماتی جام جهانی است و امیدوارم که به هدفی که تیم و سرمربی دارند دست یابند.

وی در پاسخ به این سوال که این‌ها یعنی خداحافظی از تیم ملی یا غیبت کوتاه مدت گفت: در حال حاضر این تصمیم را گرفتم. دوست ندارم بگویم هیچ وقت در تیم ملی حاضر نمی‌شوم. آنقدر بازیکن و دروازه بان خوب در تیم ملی هست که سعید برخورداری در حدی نباشد که بخواهد تعیین تکلیف کند. امیدوارم که روزی شرایط خوب شود که نه تنها من بلکه همه بازیکنان از شرایطشان در اردوی تیم ملی لذت ببرند و راضی باشند. اگر بدانم روزی می‌توانم برای تیم ملی ایران مفید باشم و از طرفی انگیزه‌ای که باید و شاید برای موفقیت تیم ملی کشورم دارم آرزویم است که دوباره بازی کنم و دوباره با تیم ایران به جام جهانی بروم. چرا که نه.

برخورداری در پایان گفت: هندبال ما مدت زیادی است که از سایر رقبایش فاصله گرفته و عقب افتاده است. امیدوارم با تلاشی که مربیان، بازیکنان، فدراسیون و همه دارند به هدفشان برسند. خود من هم امیدوارم که شرایط بهتر از قبل باشد. شرایط اردوی حال حاضر را نمی دانم اما در این دو سه سال اخیر خیلی اذیت شدم. آدم خیلی از چیزها را می ‌بیند که اذیت می‌شود. متأسفانه یا خوشبختانه ما هندبالیست‌ها خیلی هم با حیا هستیم و صدایمان در نمی‌آید. صورتمان را با سیلی سرخ می‌کنیم ولی آدم دلش می سوزد. من اگر در اردو هم حاضر می‌شدم، این‌ها در ذهنم بود و نمی‌توانستم خوب تمرکز کنم و اجرای خوبی داشته باشم. امیدوارم که همه بازیکنان هندبال لژیونر شوند و لذتی که در هندبال اروپا هست را تجربه کنند. اهمیتی که در اروپا به بازیکن داده می‌شود خیلی متفاوت است.