عضو اتاق بازرگانی ایران اظهار داشت: فرش ایران در رده اول جهان بوده اما اکنون به رده ششم سقوط کرده‌ایم و هند و پاکستان و نپال بازارها را اشغال کرده‌اند.

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری، احد عظیم‌زاده در گفت‌وگو با ایلنا، درباره اوضاع صادرات فرش اظهار داشت: بنده با ۶۰ کشور جهان کار می‌کردم و ۱۵ سال متوالی اولین صادرکننده فرش کشور بودم، صادرات فرش ایران قبل از انقلاب ۶۷ درصد بود که بعد از آن به ۴۲، ۳۵، ۲۸ درصد، دو سال پیش به ۱۷ درصد و اکنون به نیم درصد رسیده است.
وی افزود: دولت صادرات را فلج کرده و برای فرش تعهد ارزی در نظر گرفته، در حالی که ما مواد را آزاد  خریداری می‌کنیم و دولت ارزی در اختیار ما قرار نمی‌دهد. برای فرش نباید برای پیمان ارزی در نظر بگیرند صادرات فرش باید آزاد باشد و این در حالی است که بعد از یک سال که یک‌دهم فرش هم فروخته نمی‌شود که ما بخواهیم ارز را در اختیار نیما قرار دهیم، با این کار صادرات را از بین برده‌اند.
رئیس اتحادیه فرش‌فروشان تبریز تصریح کرد: اجازه نمی‌دهند که فرش‌های مرجوعی به ایران عودت داده شود و به این ترتیب بزرگترین ضربه را به صادرات فرش وارد کرده‌اند، بنده نفر اول فرش ایران هستم اما اگر پاره‌ای مسائل نبود، این شغل را رها می‌کردم، زیرا دولت به این شغل بها نمی‌دهد در حالی که فرش شناسنامه دوم کشور است و ایران را با فرش می‌شناسند اما دولت این صنعت را رها کرده است.
وی تاکید کرد: کشورهای دیگر از صادرکننده حمایت می‌کنند، در ۳۰ سال گذشته رئیس‌جمهور نمایشگاه بین‌المللی فرش را افتتاح می‌کرد بعد از آن وزیر و اکنون به حد مقام معاونت تنزل کرده و تعداد شرکت‌کنندگان در جلسات نیز به انگشتان دو دست رسیده است.
عظیم‌زاده ادامه داد: ما ۲ میلیون و ۵۷ هزار نفر بافنده فرش داریم و در واقع سرجمع ۱۰ میلیون نفر از مسیر این صنعت امرار معاش می‌کنند که حدود ۱۲ درصد جمعیت کشور را شامل می‌شود، هیچ صنعتی نمی‌تواند تا به این حد بدون سرمایه‌گذاری اشتغال‌زایی داشته باشد، فرش ایران در رده اول جهان بوده اما اکنون به رده ششم سقوط کرده‌ایم و هند و پاکستان و نپال بازارها را اشغال کرده‌اند.
رئیس کمیسیون فرش و صنایع دستی و گردشگری اتاق بازرگانی تبریز خاطرنشان کرد: زمان دولت نهم ابتدا ۱۰ درصد و بعد ۵ درصد برای صادرکننده سوبسید در نظر گرفتند اکنون این قضیه برعکس شده و گفته شده که از  هر دلار ۵۰ هزار تومانی ۴۰ هزار تومان به صادرکننده و مابقی در اختیار دولت قرار گیرد و این صادرات فرش را فلج می‌کند و اگر بافندگان بیکار شوند بزرگترین خیانت به این صنعت خواهد بود.