بورس تهران در معاملات روز یکشنبه هم بر پاشنه در روزهای قبل چرخید و از همان دقایق ابتدایی در مسیر صف فروش و قفل شدن قرار گرفت. بنابراین طبیعی است که شاخص‌ها افت دیگری را در کارنامه تلخ بهاری خود ثبت کنند. افت شاخص کل 16 هزار واحد، شاخص هم‌وزن بیش از 3 هزار واحد و شاخص فرابورس نزدیک به 200 واحد ! ارزش معاملات 2.5 همت و خروج پول از بازار 450 میلیارد تومان !

به گزارش سرمایه گذاری آنلاین ،بازار بعد از 2 روز افت و به پیشواز رفتن عید قربان حالا نیمه دوم هفته را در شرایطی آغاز می‌کند که زبان ما هم همچون بسیاری از سهم‌ها قفل شده و واقعا نمی‌دانیم درخصوص وضعیت بازار چه باید گفت. نکته جالب اینکه کار به جایی رسیده که حتی در برخی از سهام حتی حجم مبنا هم پُر نمی‌شود. برخی همچنان کاهش دامنه نوسان را مسبب این وضعیت می‌دانند اما به نظر بسیاری از بی‌تدبیری‌ها و بی‌تفاوتی‌های سیاستگذاران باعث شده تا بازار با وجود افت 4 سال اخیر به چنین روزی بیفتد. به عنوان مثال بیش از 10 روز از آخرین وعده‌های رئیس‌جمهور موقت یا همان معاون سابق می‌گذرد و هنوز تکلیف اخبار دو گروه پالایش و خودرو روشن نشده است. بنابراین بزرگترین مشکل بازار بی‌اعتمادی است و این بی‌اعتمادی نشات گرفته از اخباری است که از ابتدای سال موجب ریزش دامنه‌دار قیمت‌ها شده و لذا هیچکس در مقطع فعلی حاضر به پذیرش ریسک‌های بازار و حواشی انتخابات نیست و از این رو روز به روز بر میزان تماشاچیان بازار افزوده می‌شود. بنابراین اگر دامنه نوسان قیمت‌ها 5 و 7 درصد هم بود، تغییر بااهمیتی در رویکرد معامله‌گران ایجاد نمی‌شد و زخم ریزش قیمت‌ها همچون سهامی که حجم مبنای 1 دارند و سازمان توجهی به آسیبی که به آنها وارد کرده نیست، عمیق‌تر می‌شد.

تنها دلخوشی این روزهای بازار که اتفاقا از دید ما هم بسیار مهم است، سرعت گرفتن کاهش نرخ سود اخزاست. میانگین نرخ اسناد خزانه اسلامی که به عنوان میانگین نرخ بهره بدون ریسک شناخته می‌شود، به روند نزولی خود ادامه می‌دهد، به‌طوری که طی روزهای گذشته وارد کانال ۳۲‌ درصدی شده است. این نرخ از سقف خود 6 - 7 درصد افت را تجربه کرده است. موضوع فوق خبر امیدوارکننده‌‌‌ای برای بازار تلقی می‌شود، با توجه به اینکه یکی از انتقادات فعالان بازار سهام در ماه‌‌‌های اخیر به موضوع نرخ بهره بالا بوده است، به نظر با کنترل‌‌‌ها و دخالت‌‌‌هایی که اخیرا صورت گرفته،‌‌‌ انتظارات درخصوص مساله نرخ بهره تعدیل شده است. برخی از حقوقی‌ها و کسانی که در بازار پول فعالند، خبر از موثر بودن سخت‌گیری‌های بانک مرکزی می‌دهند. گویا بانکها هم در نرخ سپرده تجدیدنظر کرده و دیگر خبری از اعلام نرخ‌های عجیب و غریب نیست؛ این اولین تغییر مهم در راستای کاهش نرخ بهره است. همانطور که قبلا هم گفته شد، احتمالا کاهش نرخ اخزا تا سطوح 30 درصدی هم ادامه خواهد داشت اما کاهش بیشتر، منوط به سیاست‌های بانک مرکزی و دولت آینده است.

موضوع دیگر که برای بازار بسیار مهم و حیاتی است، اصلاح نرخ دلار نیمایی است. اتفاقی که مدتی است آغاز شده اما سرعت رشد آن قابل قبول و راضی‌کننده نیست. با این حال مستمر بودن این اتفاق هم رویداد بدی نیست و اگر کمی سرعت رشد تغییر کند، شاید معامله‌گران هم کمی در رفتار خود تجدیدنظر کنند. دلار نیما فروردین سال جاری را با نرخ 40 هزار و 500 تومان آغاز کرد و اکنون در حال نزدیک شدن به کانال 43 هزار تومانی است. به لحاظ منطقی، نیما باید هر چه سریعتر در جایی بین قیمت‌های 48 تا 50 هزار تومان (به فرض ثبات نرخ دلار آزاد) آرام بگیرد. به‌ نظر نیما تا پایان فعالیت دولت فعلی خیلی قد نکشد و لذا دیدگاه کاندیدها و در نهایت رئیس‌جمهور منتخب درخصوص سیاست‌های ارزی اهمیت بالایی برای بازار خواهد داشت.

اما نکته مهم دیگر که مربوط به بازار می‌شود، قرار گرفتن در فصل مجامع و بحث تقسیم سود نقدی است. اینکه شرکت‌ها به زودی به مجمع می‌روند و برای سال جاری سیاست تقسیم سود در بازه زمانی حداکثر 4 ماهه در نظر گرفته شده، اتفاق خوبی است. اما از آنجا که نگرانی‌های زیادی نسبت به تقسیم سود حداقلی بنگاه‌ها ناشی از حفظ سرمایه در گردش بواسطه سیاست‌های اخیر دولت وجود دارد، طبیعی است که برای سال جاری بحث مجامع چندان داغ و مورد توجه سهامداران نباشد. البته اینکه شرکت‌ها با کدام رئیس‌جمهور هم به مجمع بروند، حائز اهمیت است؛ چراکه شاید تغییر نگاه دولت در برخی سیاست‌ها، طیفی از سهامداران را مجاب به حضور در مجامع کند. ضمن اینکه P/E و P/S بازار هم به سطوح حداقلی 6 و 1.5 واحدی رسیده و از هر نظر می‌توان گفت که بازار در نقاط جذابی است؛ مگر اینکه به یکباره طیف فکری خطرناکی در راس کار قرار بگیرد که اعتقاد به برچیده شدن بورس کالا و ایجاد محدودیت در بازار سرمایه باشد. به نظر برخی بشدت نگران همین موضوع هستند و لذا تماشاگر بودن را به پذیرش ریسک حضور در بازار ترجیح داده‌اند.