ظرفیت نیروگاه‌های نصب شده در سال‌های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ نشان می‌دهد؛ بخش‌های خصوصی و پس از آن بخش صنعت بیش از بخش دولتی در نصب نیروگاه‌ها پیشتاز بوده‌اند.

به گزارش سرمایه گذاری آنلاین ، ظرفیت نیروگاه‌های نصب شده در سال‌های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ نشان می‌دهد؛ بخش‌های خصوصی و پس از آن بخش صنعت بیش از بخش دولتی در نصب نیروگاه‌ها پیشتاز بوده‌اند.
بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های اتاق ایران، ظرفیت نصب نیروگاه‌ها در سال ۱۴۰۰ توسط بخش خصوصی ۱۹۲۲مگاوات بوده درحالی که این رقم در سال ۱۴۰۱ به ۲۳۸۴ مگاوات و در سال ۱۴۰۲ به ۸۹۹ مگاوات رسیده است.
از سوی دیگر، این گزارش نشان می‌دهد؛ پس از بخش خصوصی، بیشترین بار نصب نیروگاه‌ها بر دوش بخش صنعت بوده است.
آنطور که در این گزارش آمده است؛ ظرفیت بخش صنعت در سال ۱۴۰۰، حدود ۱۶۲ مگاوات بوده در حالی که این ظرفیت در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، به ترتیب ۹۵۶ و ۱۰۱۰  مگاوات افزایش یافته است.
به رغم تلاش بخش خصوصی برای توسعه نیروگاه‌ها به نظر می‌رسد، بحث قیمت‌گذاری دستوری در صنعت برق به ترمزی برای توسعه ظرفیت نیرگاه‌های بخش‌های خصوصی و صنعت تبدیل شده است.
دلایل کاهش ظرفیت بخش دولتی در توسعه نیروگاه‌ها
بر پایه این گزارش، آمارهای منتشر شده حاکی از آن است که بخش دولتی در مقایسه با دو بخش خصوصی و صنعت، نه تنها کمترین میزان سرمایه‌گذاری را در توسعه نیروگاه‌ها داشته بلکه به دلیل بازنشسته کردن یکی از نیروگاه‌ها از توسعه عقب مانده است.
بر این اساس، ظرفیت بخش دولتی در سال ۱۴۰۰ که منفی ۷۲۹ مگاوات بوده در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، به ترتیب به ۶۸۰ و ۱۲۵ مگاوات کاهش پیدا کرده است.
این آمارها گویای این واقعیت است که بخش دولتی به دلیل کمبود بودجه عمرانی نتوانسته در نصب نیروگاه‌ها موفق عمل کند و به نوعی از دیگر بخش‌ها جا مانده است.