به مانند حوزه انرژی و واردات نفت، سرمایه گذاری خارجی چینی‌ها در خارج از این کشور بدون اجازه دولت این کشور و کمیسیون ملی توسعه و اصلاح چین (یا NDRC که یک سازمان دولتی قدرتمند و مسئول اجرای سیاست های حزب کمونیست چین و هدایت توسعه این کشور است) اتفاق نمی‌افتد.

به گزارش سرمایه گذاری آنلاین ،سرمایه گذاری خارجی چینی‌ها همواره گزینشی و مبتنی بر عقلانیت اقتصادی و راهبردی این کشور در خارج بوده که ارزیابی این امر برعهده کمیسیون مذکور است‌. پس از آن وزارت بازرگانی چین هم موضوع هر سرمایه گذاری خارجی چینی را به ویژه از منظر فنی، مالی و... بررسی می‌کند. شرکت ها و اشخاص چینی باید تایید سرمایه گذاری خارج از کشور را دریافت کنند تا بتوانند مراحل ارزی، بانکی و گمرکی را تکمیل کنند. 
پس هر شخص حقیقی یا حقوقی ادعا کرد که سرمایه‌ای را بدون تایید دولت چین می‌تواند وارد کشورمان کند، فساد و کلکی در کار است. با استعلام از نمایندگی چین در کشورمان وضعیت مشخص خواهد شد. 
این موضوع در سطح سیاستگذاری و حرف و حدیث ها در این زمینه در سیاست خارجی کشورمان هم مهم است: به خصوص در ارتباط با ادعاها درباره جذب سرمایه گذاری خارجی از چین در کشورمان. وقتی سیاستگذار و ناظر موضوعات در طرف مقابل واحد و متمرکز برای صدور سرمایه در همه اشکال آن باشد (اعم از قرضی و غیرقرضی)، تفاوتی بین این اشکال به وجود نمی‌آید، وقتی ارائه فاینانس محدودیت دارد، به طریق اولی FDI سازوکارها و محدودیت های خاص خود را دارد. در نتیجه با قصه باقی و بازار گرمی برخی افراد، سرمایه از چین وارد کشورمان نمی‌شود. 
البته با وضعیت فعلی ارز، هیچ عقل سالمی اسمی از سرمایه گذاری خارجی در ایران نمی آورد!