باید از نفوذ سیاسی در کشورهای منطقه به نفع اقتصاد استفاده کنیم

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران در مورد وضعیت صادرات گفت: تولید در کشور ما رقابتی نیست و به همین دلیل از بازارهای صادراتی دور مانده ایم. تنها در صورت تولید صادراتی با کیفیت و قیمت رقابتی می توان امید به افزایش صادرات و درآمد ارزی کشور داشت. البته در مسیر صادرات مشکلاتی داریم که در برخی موارد با وجود داشتن تولید صادراتی در یک محصول، امکان صادرات آن از فعالان اقتصادی سلب می شود. این موانع باید در جای دیگری حل شود.

محمد لاهوتی در مورد برخی مشکلات در همکاری با کشورهای دوست، خاطرنشان کرد: در مورد صادرات به کشور عراق که ارتباط سیاسی خوبی با این کشور داریم نیز با مشکلاتی مواجه هستیم. در جایی که توانسته‌ایم رقابتی باشیم، یا دولت عراق با تعرفه سنگ‌اندازی کرده یا شرایطی را قرار داده که به دلیل مشکلات کشور نتوانسته‌ایم، رابطه برقرار کنیم. عملا فضا را از ما گرفته و به ترکیه و کشورهای دیگر داده است.

وی ادامه داد: ما بیشتر نفوذمان را در مسائل سیاسی دیده‌ایم اما کشورهای پیرامونی ما در اقتصاد نفوذ کرده اند. درست است که در عراق نفوذ سیاسی داریم؛ به دلیل این نفوذ سیاسی می‌توانستیم، نفوذ اقتصادی هم داشته باشیم ولی چون دغدغه و موضوع اصلی حاکمیت این نیست به آن توجهی نمی‌شود. همانطور که هزینه پرداخت می‌کنیم باید امتیاز بگیریم اما وقتی به بخش خصوصی و مسائل اقتصادی می‌رسیم، شاید برای حاکمیت اهمیت زیادی نداشته باشد.

رئیس کنفدراسیون صادرات ایران افزود: در مورد صادرات سیمان به عراق اتفاقی افتاد که خوشایند نبود. کشور عراق به دلیل کاهش قیمت سیمان صادراتی ایران بر روی سیمان ایران تعرفه گذاشت تا سیمان صادراتی ایران قیمت پایین تری نسبت به سیمان تولیدی عراق پیدا نکند. همین موضوع باعث شد تا سیمان ترکیه ای برای صادرات به این کشور مزیت پیدا کند و راه صادرات این کشور به عراق باز شود.

این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران گفت: دولت عراق برای حمایت از تولیدکننده خود برای قیمت کالای وارداتی تعرفه گذاشته است. کاری که ما ۳۵ سال در این کشور انجام داده‌ایم و نتیجه نگرفتیم. ایران با قدرت سیاسی که در عراق داشت، نباید اجازه می‌داد روی کالای ما عوارض بگذارند و روی کالای ترکیه نگذارند.

لاهوتی تصریح کرد: در مواردی هم سراغ داریم که کشور خودمان بر روی برخی کالاهای صادراتی عوارض می بندد که این موضوع هزینه صادرات را افزایش می دهد. اگر ۸سال هزینه‌های صادراتی ما به دلیل تصنعی بودن نرخ ارز بالا بوده است، حالا که نرخ ارز واقعی شده و هزینه آن را به کشور تحمیل کرده‌ایم، حداقل از این فرصت می‌توان برای صادرات استفاده کرد.