شکست بیت‌کوین به عنوان پرچین تورم

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گذاری آنلاین،نسیم طالب، در مقاله اخیر خود گفته است که بیت‌کوین به عنوان ارز بدون دولت و یک پرچین در برابر تورم و همچنین به عنوان یک سرمایه گذاری امن، شکست خورده است.

نویسنده «قوی سیاه» موضع پیشین خود را تغییر داده است. او پیشتر، بیت‌کوین را «بیمه»ای در برابر کنترل دولت ها بر پول نامیده بود.

براساس موضع جدید نسیم طالب در مقاله اخیر خود، بزرگترین ارز رمزنگاری شده موفق نشده است تا به عنوان پرچینی در برابر تورم و یک سرمایه گذاری امن عمل کند.

وی بیت‌کوین را نسبت به سایر دارایی‌های مالی، شکننده‌تر خواند و گفت: در تاریخ مالی، دارایی های اندکی نسبت به بیت‌کوین شکننده‌تر بوده‌اند.

دیدگاه طالب پیشتر در ارتباط با بیت‌کوین مساعد بود و آن را «نخستین ارز ارگانیک» می‌دانست و در سال 2018 از بیت‌کوین به عنوان یک «بیمه‌نامه» در برابر کنترل دولت بر ارز یاد کرده بود. در حالی‌که در مقاله اخیر خود، «بیت‌کوین، ارزها و شکنندگی» که در اواخر ماه ژوئن منتشر شده است، این پژوهشگر احتمالات می‌گوید: بیت کوین ارزش «دقیقاً صفر» دارد، زیرا بقای آن ملزم به مقدار مداوم بهره است.

او در مقابل، طلا و سایر فلزات گرانبها را جز سرمایه‌گذاری‌هایی می داند که تقریبا فاقد هزینه‌های نگهداری هستند، در درازمدت ارزش خود را از دست نمی‌دهند و به عنوان دارایی فیزیکی نیازی به تعمیرات و نوسازی ندارند.

این تحلیل‌گر ریسک تأکید می‌کند این تصور که بیت‌کوین یک سرپناه امن مالی است، اشتباه است.

او تأیید می‌کند که بیت‌کوین به‌جای اینکه ارزش خود را در طول زمان حفظ کند، به نظر می‌رسد که دقیقاً مانند دیگر دارایی‌های حباب‌دار به نقدینگی واکنش نشان می‌دهد.

نوسانات به عنوان یک ویژگی اصلی

بیت کوین در سال 2008 ایجاد شد و همیشه به شدت بی‌ثبات بوده است.

طالب خاطرنشان می‌کند: در مارس 2020 بیت‌کوین نسبت به بازار سهام افت بیشتری را تجربه کرد و با تزریق گسترده نقدینگی، بهبود یافت.

این پژوهشگر احتمالات ادامه می‌دهد: این شواهد کافی است تا ناتوانی بیت‌کوین را به عنوان یک پرچین در برابر خطر سیستماتیک نشان دهد.

وی در مقاله خود نوشت: در واقع، داشتن حداقل یک ارز واقعی بدون دولت مطلوب است و از فناوری پشت بیت‌کوین قدردانی می کنم. این سیستم رمزنگاری به زیبایی تنظیم شده است.

یادآوری می‌شود، کتاب قوی سیاه نسیم طالب، که در سال 2007 منتشر شد، در ارزیابی ساندی تایمز به عنوان یکی از 12 کتاب اثرگذار پس از جنگ جهانی دوم توصیف شده ‌است. نظریه مطرح شده در این کتاب بعد ها به عنوان نظریه قوی سیاه معروف شد.