یکی از جنبه پیشرفت شهری ایجاد ساز و کار مناسب به منظور سرمایه گذاری شهری و جذب سرمایه گذار است که بسیاری از موارد بهبود فضای مدیریت شهری را نیز می تواند جامه عمل پوشاند. در این میان یکی از مهمترین عوامل تأثیر گذار بر سرمایه گذاری، همگرایی و هم افزایی دولت و شهرداری است. کم نیستند شهرهایی که به علت عدم این هماهنگی و عواملی مثل عدم سیاست گذاری مناسب، عدم مسئولیت پذیری و یکدیگر را مسئول دانستن، کوته بینی، تنگ نظری و موازی کاری دارای عقب ماندگی سرمایه گذاری هستند.

در این میان، تشکیل کمیته واحد میان دولت و شهرداری جهت جذب سرمایه گذاری و پی گیری آن در حوزه شهری،شناسایی پتانسیل های شهری از قبیل مزیت های گردشگری، طبیعی، تاریخی، فرهنگی، تجاری و ... و معرفی آن به سرمایه گذاران، ایجاد درآمد پایدار با به استفاده از مشارکت با بخش خصوصی و نیز جذب سرمایه های مردمی در برنامه های توسعه شهری، کاهش بروکراسی اداری به منظور کاهش هزینه های زمانی، اداری و افزایش اطمینان و شفافیت برای بخش خصوصی و طراحی سند چشم انداز و تدوین استراتژی واحد با کار کارشناسی در شوراهای شهر و الزام شهرداران به اجرای مصوبات می تواند از مهمترین الزامات افزایش سرمایه گذاری در حوزه شهری باشد.

طبیعتاً نتیجه و ثمره این موارد، چیزی جز ایجاد فضای آرامش و نشاط اجتماعی و زندگی متناسب با شأن شهروندان عزیز نخواهد بود.

در جامع ترین تعریف، مدیریت شهری را می توان اداره امور شهری به منظور رشد و توسعه پایدارمناطق شهری با در نظر گرفتن اهداف سیاست های ملی، اقتصادی و اجتماعی کشور و باتوجه به قابلیت ها، امکانات، پتانسیل ها و مزیت ها دانست.

این واژه مفهومی است که  در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته، دارای تفاسیر گوناگونی بوده و نتیجتاً مدیریت شهری موفق نیز با ملاک های مختلف سنجیده می شود به طوری که در کشورهای در حال توسعه صرفاً کارکرد و پیشرفت های ظاهری لحاظ شده ولی در کشورهای توسعه یافته علاوه براین کارکردهای اجتماعی نیز مدنظر قرار می گیرد.

در راستای کارکردهای اجتماعی، طرح های مختلفی در کشورهای توسعه یافته اجرا شده که شامل یک سیستم مدیریت شهری به شکل مشارکتی می باشد و در آن مردم و اتحادیه های مردمی همگام با دولت در تمامی تصمیم گیری های مربوطه مشارکت می کنند. به گونه ای که هرکس اقدام به ساماندهی محیط زندگی خود کرده و سعی دارد در تمامی اقدامات و تصمیمات مرتبط با بهبود وضعیت زندگی محل سکونت خود مشارکت کند.

به هرترتیب، مدیریت در کلانشهرهایی مثل تهران با مساحت بیش از 600 کیلومتر مربع و تراکم 13 هزارنفری در هرکیلومتر، می تواند نماینده ای برای "نوع حکومت، مدیریت، همکاری حکومت و مردم و علاقه مندی اجتماعی و مشارکت مردم در نظام تصمیم گیری و اجرا باشد" و از این رو بسیار با اهمیت خواهد بود.

از همین روست که مقام معظم رهبری فرمودند: "شهرداری به عنوان سازمانی که سروکارش با مردم است باید روح خدمتگزاری و اخلاص را بیشتر از جاهای دیگر داشته باشد. شهرداری در سه سطح با مردم در ارتباط است. سطح اول خدمات به مردم، سطح دوم حفظ و توسعه فضای سبز و سوم در سطح فرهنگ. جدای از این سطوح شهرداری باید به سه مؤلفه در سازمان خود توجه لازم بکند. اول مبارزه با فساد در سیستم شهرداری و بافت مدیران شهری، دوم ارتقاء سطح علمی اداره شهر و سوم همکاری با سایر دستگاه‌ها."